Аннотации:
Медициналық оңалту – ХХІ ғасырдағы қоғамдық денсаулық сақтаудың негізгі
стратегиясы. COVID-19 инфекциясын жұқтырған науқастар үшін кешенді
оңалту олардың жұмыс жүктемесін, өмір сапасын жақсартады, тыныс алу
функциясының көрсеткіштерін жақсартады, шағымдарын азайтады, физикалық
және психикалық жағдайын жақсартады. COVID-19-бен ауырғаннан кейінгі
оңалту аурудың клиникалық ерекшеліктерін, жеке және психологиялық
факторларды ескере отырып, мүмкіндігінше ертерек, кешенді және ұтымды
жүргізілуі тиіс. Пациентті медициналық оңалту неғұрлым ерте басталса,
сауығу мерзімі соғұрлым қысқа болады және асқынулардың даму ықтималдығы
аз болады. Медициналық оңалту үздіксіз болуы керек, емдеу сабақтастығы
сақталуы керек (стационар, оңалту орталығы, емхана, санаторлық-курорттық
кезең, диспансерлік бақылау). Бұл мәселе медициналық-санитарлық алғашқы
көмек деңгейінде COVID-19-бен ауырған пациенттерге жүргізілген медициналық
оңалту шараларын зерттеуге негіз болды. Қорытынды. Сұхбат жүргізу нәтижесінде пациенттердің медициналық
оңалтудан кейін физикалық денсаулық жағдайы жақсарғандығы анықталды.
Психологиялық жағдайына сәйкес пациенттерге емхана психолог мамандарының
көмегін жетілдіруді қажет етеді. Пациенттерде аурудан кейінгі оң тәжірибе мен
өзгерістер өз денсаулығына жауапкершілікті қабылдаумен қатар, отбасына,
медициналық қызметкерлерге, жалпы мемлекетке деген көмек пен қамқорлық
үшін ризашылық түрінде болды.
Описание:
Медициналық оңалту – ХХІ ғасырдағы қоғамдық денсаулық сақтаудың негізгі
стратегиясы. COVID-19 инфекциясын жұқтырған науқастар үшін кешенді
оңалту олардың жұмыс жүктемесін, өмір сапасын жақсартады, тыныс алу
функциясының көрсеткіштерін жақсартады, шағымдарын азайтады, физикалық
және психикалық жағдайын жақсартады. COVID-19-бен ауырғаннан кейінгі
оңалту аурудың клиникалық ерекшеліктерін, жеке және психологиялық
факторларды ескере отырып, мүмкіндігінше ертерек, кешенді және ұтымды
жүргізілуі тиіс. Пациентті медициналық оңалту неғұрлым ерте басталса,
сауығу мерзімі соғұрлым қысқа болады және асқынулардың даму ықтималдығы
аз болады. Медициналық оңалту үздіксіз болуы керек, емдеу сабақтастығы
сақталуы керек (стационар, оңалту орталығы, емхана, санаторлық-курорттық
кезең, диспансерлік бақылау). Бұл мәселе медициналық-санитарлық алғашқы
көмек деңгейінде COVID-19-бен ауырған пациенттерге жүргізілген медициналық
оңалту шараларын зерттеуге негіз болды. Қорытынды. Сұхбат жүргізу нәтижесінде пациенттердің медициналық
оңалтудан кейін физикалық денсаулық жағдайы жақсарғандығы анықталды.
Психологиялық жағдайына сәйкес пациенттерге емхана психолог мамандарының
көмегін жетілдіруді қажет етеді. Пациенттерде аурудан кейінгі оң тәжірибе мен
өзгерістер өз денсаулығына жауапкершілікті қабылдаумен қатар, отбасына,
медициналық қызметкерлерге, жалпы мемлекетке деген көмек пен қамқорлық
үшін ризашылық түрінде болды.
